CREATIEF MET TAAL: creatief schrijven -
CREATIEF MET FOTO'S: SCRAPBOOKING = originele fotoalbums en fotocollages maken.
TIPS: boekentips, tips voor trips in eigen land
Being CREATIVE and ORIGINAL is a way of living. It's my way of living.
Welcome to my scrapworld
SCRAPBOOKING : interesting links
Please link to my site if you copy text or pictures. Thanks.
maandag 26 maart 2012
zaterdag 17 maart 2012
Afscheid nemen van je kind (ter nagedachtenis aan de slachtoffertjes van de busramp in Sierre, Zwitserland 13/3/2012)
Ons land is vandaag in rouw. Onze gedachten gaan uit naar de 28 doden (22 kinderen en 6 volwassenen) en 24 gewonden van de busramp in Sierre, Zwitserland van 13 maart. Uit respect voor deze slachtoffers en hun nabestaanden hielden we om 11u een minuut stilte. De vlaggen hingen vandaag halfstok.
Niemand blijft onaangeroerd bij dit drama. Het raakt iedereen - en zeker alle ouders - tot op het bot. Kinderen in de fleur van hun leven, plots weggerukt uit hun liefhebbende gezin, hun familie, hun vriendenkring, hun school, ... Zo ineens. Alsof iemand het licht heeft uitgeknipt. Het is zo wreed en haast niet te bevatten.
Hierbij een kleine beschouwing van mezelf, opgedragen aan alle ouders die hun kind verloren.
Telkens als je kind de deur uitgaat,
dan hoop je dat het straks veilig en wel terug thuis komt.
Liefst van al zou je je kind altijd bij je willen houden
om het tegen alle onrecht en gevaar te beschermen,
maar dat kan nu eenmaal niet.
Vanaf de geboorte moet je je kind,
je kostbaarste bezit,
beetje bij beetje loslaten.
Een hele moeilijke opgave,
maar wel essentieel voor een gezonde groei.
Opgroeien is afscheid nemen,
stukje bij beetje,
tot je kind klaar is om op eigen benen te staan.
De grootste angst van elke ouder
is je kind te verliezen.
Het kan niet de bedoeling zijn
dat je je eigen kind overleeft.
En toch overkomt het vele ouders,
te veel ouders.
Hoe verwerk je ooit zo'n zware klap ?
Zo'n intens verdriet, zo'n diepe wonde ?
Alsof er een stuk van jezelf is gestorven,
alsof er een stuk uit jou is gesneden.
Dit leed is zo hartverscheurend,
zo intens zwaar om dragen,
er zijn geen woorden
om dit te beschrijven.
Al die jaren omring je je kind met de beste zorgen,
je ziet het opgroeien, van een totaal afhankelijke baby
naar een zelfstandig mens,
je wil het een goede start geven voor het leven,
zodat hij of zij een fijne toekomst heeft.
En plots is het voorbij. Alles.
Je kind komt niet meer thuis. Alles wat je voor hem of haar gepland en gehoopt had,
doet er plots niet meer toe. De toekomst is plots weggevaagd.
Zo onwezenlijk, zo helemaal niet te bevatten.
Waarom ? Waarom mijn kind ? Waarom wij ?
Het moet verschrikkelijk zijn, voorgoed afscheid moeten nemen van je kind.
Het rijt je uiteen, het maakt je woedend, machteloos en intens verdrietig.
Ik kan me dit onbeschrijflijk verdriet en gemis slechts proberen voor te stellen.
Maar voor heel wat ouders (broertjes, zusjes, grootouders) is het keiharde realiteit.
Ik hoop echt dat ze alle steun en troost krijgen die ze nodig hebben.
Ik vraag me echt af hoe je zoiets overleeft ? Het laat heel diepe littekens na,
wonden die wellicht nooit meer zullen helen.
Heel veel sterkte aan alle ouders die hun kind verloren hebben.
Mogen zij ergens de kracht vandaan halen om verder te leven,
voor hun andere kinderen, en ook voor henzelf.
De weg zal heel zwaar zijn voor hen.
Mogen zij zich omringd weten door heel veel lieve en begripvolle mensen,
om hen te ondersteunen op deze weg.
© Ingrid Poppeliers |
Ons land is vandaag in rouw. Onze gedachten gaan uit naar de 28 doden (22 kinderen en 6 volwassenen) en 24 gewonden van de busramp in Sierre, Zwitserland van 13 maart. Uit respect voor deze slachtoffers en hun nabestaanden hielden we om 11u een minuut stilte. De vlaggen hingen vandaag halfstok.
Niemand blijft onaangeroerd bij dit drama. Het raakt iedereen - en zeker alle ouders - tot op het bot. Kinderen in de fleur van hun leven, plots weggerukt uit hun liefhebbende gezin, hun familie, hun vriendenkring, hun school, ... Zo ineens. Alsof iemand het licht heeft uitgeknipt. Het is zo wreed en haast niet te bevatten.
Hierbij een kleine beschouwing van mezelf, opgedragen aan alle ouders die hun kind verloren.
Telkens als je kind de deur uitgaat,
dan hoop je dat het straks veilig en wel terug thuis komt.
Liefst van al zou je je kind altijd bij je willen houden
om het tegen alle onrecht en gevaar te beschermen,
maar dat kan nu eenmaal niet.
Vanaf de geboorte moet je je kind,
je kostbaarste bezit,
beetje bij beetje loslaten.
Een hele moeilijke opgave,
maar wel essentieel voor een gezonde groei.
Opgroeien is afscheid nemen,
stukje bij beetje,
tot je kind klaar is om op eigen benen te staan.
De grootste angst van elke ouder
is je kind te verliezen.
Het kan niet de bedoeling zijn
dat je je eigen kind overleeft.
En toch overkomt het vele ouders,
te veel ouders.
Hoe verwerk je ooit zo'n zware klap ?
Zo'n intens verdriet, zo'n diepe wonde ?
Alsof er een stuk van jezelf is gestorven,
alsof er een stuk uit jou is gesneden.
Dit leed is zo hartverscheurend,
zo intens zwaar om dragen,
er zijn geen woorden
om dit te beschrijven.
Al die jaren omring je je kind met de beste zorgen,
je ziet het opgroeien, van een totaal afhankelijke baby
naar een zelfstandig mens,
je wil het een goede start geven voor het leven,
zodat hij of zij een fijne toekomst heeft.
En plots is het voorbij. Alles.
Je kind komt niet meer thuis. Alles wat je voor hem of haar gepland en gehoopt had,
doet er plots niet meer toe. De toekomst is plots weggevaagd.
Zo onwezenlijk, zo helemaal niet te bevatten.
Waarom ? Waarom mijn kind ? Waarom wij ?
Het moet verschrikkelijk zijn, voorgoed afscheid moeten nemen van je kind.
Het rijt je uiteen, het maakt je woedend, machteloos en intens verdrietig.
Ik kan me dit onbeschrijflijk verdriet en gemis slechts proberen voor te stellen.
Maar voor heel wat ouders (broertjes, zusjes, grootouders) is het keiharde realiteit.
Ik hoop echt dat ze alle steun en troost krijgen die ze nodig hebben.
Ik vraag me echt af hoe je zoiets overleeft ? Het laat heel diepe littekens na,
wonden die wellicht nooit meer zullen helen.
Heel veel sterkte aan alle ouders die hun kind verloren hebben.
Mogen zij ergens de kracht vandaan halen om verder te leven,
voor hun andere kinderen, en ook voor henzelf.
De weg zal heel zwaar zijn voor hen.
Mogen zij zich omringd weten door heel veel lieve en begripvolle mensen,
om hen te ondersteunen op deze weg.
Labels:
beschouwingen,
kinderen,
maatschappij en wereld,
school
maandag 12 maart 2012
zondag 11 maart 2012
Jeugdboekenweek : 10 - 25 maart 2012
De Jeugdboekenweek staat dit jaar in het teken van de 'dieren'. Verhalen over en met dieren staan heel speciaal in de kijker.
Op http://www.jeugdboekenweek.be/ vindt u alles over de Jeugdboekenweek 2012: een overzicht van de materialen en boekenpakketten, boekentips en nog veel meer.
Vanaf begin februari 2012 is het kinderluik van de website online, met boekentips, dierenweetjes; kwissen en spelletjes.
© Ingrid Poppeliers |
Omdat lezen en voorgelezen worden héérlijk is.
© Ingrid Poppeliers |
Hierbij nog enkele links naar leuke websites :
Op de Boekenzoeker-website kiezen kinderen en jongeren tussen 8 en 18 zélf hun boeken. Op basis van hun persoonlijke interesses en stemmingen krijgen ze leestips op maat. Er is een boekenzoeker voor lezers van 8 tot 12, 12 tot 15 en 15 tot 18 jaar.
De Kinder- en Jeugdjury is de grootste leesclub van Vlaanderen. Ze brengt kinderen en jongeren tussen 4 en 16 jaar samen om te praten over boeken. In bijna elke gemeente zijn er leesgroepen die in mei hun favoriete boeken bekronen.
Via gratis boekenpakketten voor baby's vanaf 6 maanden brengt men leesplezier binnen in jonge gezinnen. De lijst van deelnemende gemeentes staat op de website.
Voorlezen is het begin van levenslang boekenplezier. Ieder jaar zet Stichting Lezen in de laatste week van november het grote aanbod van mooie voorleesboeken in de kijker. De campagne spitst zich toe op peuters en kleuters, maar het plezier van voorlezen houdt natuurlijk niet op als een kind zélf kan lezen.
Iedereen Leest spoort iedereen aan om te lezen. Op de interactieve website geven lezers elkaar boekentips. Actiemomenten doorheen het jaar zetten mensen op ludieke wijze aan tot lezen.
Labels:
boeken,
creatief met taal,
feeling happy,
genieten,
kinderen,
kinderverhalen,
schrijven
donderdag 8 maart 2012
8 maart: Internationale vrouwendag ! Stop misbruik en mishandeling ! / 8 March: International Women's Day - Stop Violence against Women !
8 maart is traditioneel 'Wereldvrouwendag'. Misschien vragen mannen (en misschien ook vrouwen) zich af waar dat nu weer voor nodig is ? Het is natuurlijk maar wat je eronder verstaat. Op zo'n dag moet er eens bewust aandacht worden gegeven aan het onnoemelijke leed dat vele meisjes en vrouwen in de wereld (vooral in het Midden-Oosten en Afrika) wordt aangedaan:
- zware straffen (stenigingen, geselingen, verminkingen, ...)
- besnijdenis
- verkrachting
- geen opleiding = geen kansen
- behandeling als tweederangs mensen
Niet alleen in het Midden-Oosten en Afrika ondergaan meisjes en vrouwen deze folteringen. Overal ter wereld kan je de noodkreet horen van meisjes en vrouwen in nood en pure doodsangst.
We mogen onze ogen daar niet voor sluiten. Deze martelingen en oneerlijke behandeling zijn dagelijkse realiteit voor miljoenen vrouwen. Ze moeten vaak machteloos hun trieste lot ondergaan en zijn zwaar getekend voor heel hun leven. Af en toe staat er eens iemand op om deze misbruiken en dit onrecht aan te klagen. Ze schrijven hun verhaal of geven voordrachten om de mensen in het Westen te sensibiliseren voor deze problematiek. Keerzijde van de medaille is dat ze vaak ondergedoken moeten leven, want maar al te vaak volgen er represailles. En toch willen/moeten deze vrouwen hun getuigenis kwijt. So the world knows what's going on. Dit dwingt bewondering en respect af.
Wie dit overdreven vindt of niet kan geloven, kan er misschien eens een boek of artikel over lezen. Er is keuze genoeg. Je kan niet ongevoelig blijven bij het lezen van deze onmenselijke getuigenissen.
'Duizend schitterende zonnen' (Khaled Hosseini)
'In een sluier gevangen' / 'Not without my daughter' (Betty Mahmoody)
Artikel : http://brabosh.com/2010/10/19/wat-er-gebeurt-als-we-de-vrouwen-van-afghanistan-overlaten-aan-de-taliban/
zondag 4 maart 2012
zaterdag 3 maart 2012
Bizarre weetjes over je lichaam / Really Weird Facts About Your Body
Zelfs voor dokters en wetenschappers blijft ons lichaam een groot mysterie. Oddstuffmagazine publiceerde een lijst met 50 opmerkelijke en fascinerende weetjes.
Wist je dit over je lichaam ?
- Eén vierde van alle beenderen die je lichaam bevat, zitten in je voeten.
- De grootte van je ogen blijft je hele leven lang gelijk, maar je neus en oren blijven groeien tot je sterft.
- Maagzuur is sterk genoeg om scheermesjes op te lossen. Alleen omdat de cellen op je maagwand zich constant regenereren, slaagt dit enorm agressieve zuur er niet in je maag te vernietigen. Daardoor krijg je ook om de drie tot vijf dagen een volledig nieuwe maagwand.
- Iedereen heeft een unieke lichaamsgeur, behalve tweelingen, wiens geur identiek is.
- Je kan 50.000 verschillende geuren herkennen. Vrouwen ruiken beter dan mannen.
- Baby's worden geboren met 300 beenderen, maar eens ze volwassen zijn, schieten er daar maar 206 van over. Dit is een gevolg van het feit dat sommige beenderen (zoals die in de schedel) in elkaar groeien.
- Je lichaam kan overleven zonder een aantal interne organen. Stel dat je je maag en milt verliest, driekwart van je lever, 80% van je darmen, een nier, een long en zowat elk orgaan in je pelvies en lies, dan nog zou je kunnen overleven !
- Gespreid over ons ganse leven, produceren we genoeg speeksel om twee zwembaden mee te vullen.
- Je longen bevatten in totaal zo'n 2.400 km aan luchtwegen en hebben 300 tot 500 miljoen holle ruimtes, met een totale oppervlakte van 70 vierkante meter. Dit kan je vergelijken met de helft van een tennisveld ! Als je alle luchtvaten in je longen naast elkaar zou leggen, zouden ze een rij van 992 km lang vormen. Ook is je linkerlong kleiner dan je rechter om plaats te maken voor je hart.
- Als je wordt onthoofd, blijf je nog 15 à 20 seconden bij bewustzijn.
http://oddstuffmagazine.com/50-really-weird-facts-about-your-body.html
Labels:
beschouwingen,
gezondheid,
humor
Abonneren op:
Posts (Atom)