Geluk zit in een klein hoekje - Happiness comes to you when you least expect it



Bloemen in mijn voortuintje



Flowers in my frontyard

Er zijn al ontelbaar veel boeken geschreven over 'gelukkig zijn'. We streven er allemaal naar, we zijn er allemaal naar op zoek. Maar wat heet GELUK ?

Iedereen kan het voor zichzelf invullen. De ene wil een (groter) huis met tuin, de andere wil een goede partner en gezonde kinderen. De ene wil de laatste nieuwe GSM en altijd de nieuwste technologische snufjes, de andere een grote auto of verre reis. We streven ernaar, we dromen ervan en dat mag. Dromen is OK. Een mens moet iets hebben om naar te verlangen.

Maar er zijn veel mensen die ervan dromen om maandelijks rond te komen. Mensen die proberen te overleven in deze consumptiemaatschappij die steeds maar duurder en veeleisender wordt. En er zijn zoveel mensen die erg ziek zijn en geen lange levensverwachting hebben. Die koesteren volgens mij maar één wens: zo lang mogelijk leven en niet te veel pijn moeten lijden.

Ik heb veel respect voor de strijdlust en de vaak optimistische instelling die deze mensen tonen. Waar halen ze de moed vandaan ? Hun wens reikt veel verder dan het materiële. Ze willen gewoon LEVEN, iets waar gezonde mensen amper bij stilstaan.

Misschien moeten we ons daar meer bewust van zijn en bewuster gaan leven. We zouden wellicht meer genieten van de kleine eenvoudige dingen in het leven. Een glimlach of een goeiedag van een onbekende. Een simpel gebaar van 'ik help je wel even' als je ziet dat iemand fysiek niet goed uit de voeten kan, of troost bieden en een luisterend oor als iemand problemen heeft en zijn hart eens wil luchten.

Het kost niets en het geeft je zo'n goed gevoel van binnen. Een kleine moeite, een groot plezier. Die kleine onverwachte lichtpuntjes maken me gelukkig. Geld heb je zeker nodig en de uitspraak 'geld maakt niet gelukkig' wil ik niet onderschrijven. Want zonder geld redt je het niet. Geldgebrek brengt veel zorgen en stress met zich mee.

Maar er zijn nog zoveel andere dingen die ons gelukkig kunnen maken. Kijk maar eens rond en je zult zien dat het waar is. Een prachtig herfstlandschap, een babbel, spelende kinderen, een spannend boek, een lekkere maaltijd. Geniet ervan. Ik vergeet het ook vaak en dan verval ik weer in de sleur van alledag. Maar het is gewoon een kwestie van anders te denken.

Leef in het NU en laat het leven je VERRASSEN. Dan komt het geluk vanzelf naar je toe.

Live NOW and let life SURPRISE you. Happiness is just around the corner (even when you're not looking).

'Life is like a box of chocolates, you never know what you are going to get.' ('Forrest Gump')

Scrapbooking: zomervakantie 2010 - Waterval van Coo

Al heel lang wilde ik eens een scraplayout maken naar het voorbeeld van het mooie, fleurige design van dit doosje met thee van Oil & Vinegar.

Vorige week zocht ik de juiste kleuren bij elkaar in mijn voorraad scrappapier en ik begon eraan. Just like that. En het was in feite redelijk vlug klaar. Just like that. Aan de meeste scraplayouts werk ik veel langer. Maar snel en eenvoudig kan ook, vooral als je een voorbeeldje hebt.

Het was leuk om te doen. Eindelijk heb ik nog eens een nieuwe scraplayout, want het was wel even geleden. De layout herinnert me aan ons weekje in Stavelot in de eerste week van de zomervakantie. Het was toen echt heel warm, vooral ook die dag aan de waterval van Coo. Gelukkig konden we daarna afkoelen in het heerlijke openluchtzwembad op het domein waar we logeerden. Wat lijkt het allemaal al lang geleden.

En plots komt dat weemoedige liedje op in mijn hoofd:

't Is weer voorbij die mooie zomer. Die zomer die begon zowat in mei. Ja, je dacht dat er geen einde aan zou komen. Maar voor je 't weet, is heel die zomer al weer lang voorbij ...'

Wat konden ze vroeger toch weemoedige liedjes maken.

Schril contrast

De twee eerste schoolweken zitten er op. Hopelijk zijn alle kinderen goed gestart. Intussen zijn de info-avonden volop bezig of ook al achter de rug. Wij als fiere en bezorgde ouders gaan erheen om te kijken bij wie ons kind een schooljaar gaat doorbrengen en wat er op het programma staat. Velen maken een praatje met de juf of meester omtrent speciale aandachtspunten voor hun kind. Tenslotte wil toch elke ouder dat zijn of haar kind gelukkig is op school, dat het kind goed mee kan en voldoende begrip krijgt.

Ik vind het altijd mooi om te zien hoe we begaan zijn met het welzijn en geluk van onze kinderen. Voor de middelbare-schoolstudenten onglipt dat de ouders een beetje, maar in kleuterschool en lagere school is het contact met de school en leerkrachten meer aanwezig.

Maar toen ik deze week foto's zag van de overstromingen in Pakistan, werd ik toch even stil. Kinderen die niets meer over hebben, zelfs geen huis meer om in te wonen. Hun ouders willen toch ook het beste voor hun kinderen. Maar wat kunnen ze hen bieden ? En dat geldt voor miljoenen kinderen in de wereld. Denk maar aan de aardbeving in Haïti en nog zoveel andere rampen in de wereld. Overal blijven er kinderen alleen achter, vaak aan hun lot overgelaten. Gelukkig zijn er organisaties als SOS Kinderdorpen, UNICEF, Artsen zonder Grenzen, ... die zich bekommeren om deze kinderen.

Wij behoren tot de happy few die kunnen kiezen uit een overaanbod van mooi schoolgerief, kleren, eten en drinken, om nog maar te zwijgen van alle andere luxe die we hebben. Onze kinderen hebben een dak boven hun hoofd, kleren om te dragen, en ze hoeven geen honger te lijden. Drinkwater komt gewoon uit de kraan. Ze moeten geen kilometers lopen voor drinkbaar water. Wij wassen zelfs onze kleren met drinkwater, onze auto's, we kuisen ermee, we trekken het toilet door met drinkwater (!)

Hoe oneerlijk is de rijkdom in de wereld verdeeld. Ik vind dat we geregeld eens moeten uitzoomen en om ons heen moeten kijken. We willen allemaal nog dit en dat, maar vele dingen verdwijnen toch in het niets als je ziet waarmee vele miljoenen mensen en ook kinderen het moeten stellen. Laat ons dankbaar zijn met wat we hebben. En dankbaar dat we onze kinderen een geborgen en gelukkig leven kunnen bieden.

Want heeft niet elk kind recht op geborgenheid en op ouders die voor hen zorgen ? Helaas is dit voor miljoenen kinderen niet het geval. En dan al die kindsoldaten, misbruikte en uitgebuite kinderen. Laat ons dankbaar zijn dat onze kinderen kinderen mogen zijn. En laat ons ons steentje bijdragen voor de andere kinderen in de wereld die het minder goed hebben dan de onze. Ik vind het belangrijk dat onze kinderen beseffen in wat voor rijkdom wij hier leven. Wij en ook onze kinderen moeten er ons van bewust zijn.

Because it matters. Because children matter. They matter a lot.

Weer vertrokken voor een nieuw schooljaar

't Is vandaag weer eerste schooldag ...' zo zong mijn vader vroeger elke eerste schooldag. Spijtig dat ik de rest van de tekst niet meer ken.

We zijn weer vertrokken voor een nieuw schooljaar, al die kindjes en kinderen, leerkrachten en ouders. Vanmorgen op de speelplaats een mix van frisse, uitgeruste, gebruinde gezichtjes vol verwachting. De eerste-klassertjes wat onzeker en een beetje angstig voor het onbekende en het nieuwe. De tweede- en derde-klassertjes - al wat geroutineerd - waren blij dat ze hun vriendjes terugzagen. Toen kwam het moment van afscheid. Links en rechts wat traantjes bij de eerste-klassertjes, maar dat zal ongetwijfeld niet lang geduurd hebben.

Voor het eerst wisten noch de ouders, noch de kinderen bij welke juf of meester ze terecht zouden komen. Dat zouden ze via een soort spel ontdekken. Het is eens wat anders, al hoorde ik ook van andere ouders dat ze dat liever iets eerder wisten. Ik ook, hoor, maar ja, het is wat het is.

Ik wens in elk geval alle kinderen en leerkrachten een heel fijn schooljaar toe. Het zonnetje is al van de partij, dus dat is meteen een goede start.