Welcome to my scrapworld

Becky Higgins' Project Life

Becky Higgins' Project Life
http://www.beckyhiggins.com/products/

Please link to my site if you copy text or pictures. Thanks.

© Ingrid Poppeliers - http://www.taalcreatief.blogspot.com/

zaterdag 12 september 2009

The magic of Saturdays

There's no day like Saturday ...

Er bestaan liedjes over elke dag van de week:
'I don't like Mondays' (Boomtown Rats, maar ook Garfield ;-)
'If it's Tuesday, this must be Belgium' (titel en nummer van een keitoffe film ;-)
'Friday on my mind' (the Easy Beats)
'Monday, Tuesday, happy days, Wednesday, Thursday, happy days, Friday, Saturday, happy days, ...' (leuke serie uit de 70's met the Fonz)


Mijn favoriete dag is zonder twijfel ZATERDAG !
Alwas was, always has been, always will be. In mijn jeugd was deze dag van de week nog magischer, want nu moet er natuurlijk altijd wel iets gebeuren in het huishouden. Maar toch plannen we onze zaterdag liever niet vol en geven ons graag over aan ingevingen van het moment. De wekelijkse winkelbeurt gebeurt bij ons op donderdagavond, dus die tijd komt vrij op zaterdag voor leukere dingen. Nu het school is, moet er natuurlijk ook huiswerk gemaakt worden, af en toe wat gekocht, maar we hebben alle grote winkels hier vlakbij, dus dat is lekker makkelijk.

Vandaag was het heerlijk nazomerweer. L'été indien, waar Joe Dassin over zingt. De Engelsen spreken over an 'indian summer' en wij spreken over een nazomer. Eddie, onze kinderen en ik genoten van een kort, maar heerlijk fietstochtje tussen de akkers en maisvelden met de warme gloed van het zonnetje op ons gezicht. Zaaaalig ! Dat was puur genieten. Op de grens tussen twee seizoenen, als de zon nog warmte geeft en de natuur zich stilaan opmaakt voor de herfst. Dorre blaadjes ritselen onder je fietsbanden. Nog even die zonnewarmte in ons opnemen nu het nog kan. De felheid van de zomer die langzaam overgaat in het serene en rustige van de herfst. Elk seizoen heeft zo z'n charme.

Op het einde van ons fietstochtje nestelden we ons op het terras van het sportcentrum van Aartselaar in het avondzonnetje. Ik had de krant meegenomen, onze kindjes speelden wat op de speeltuigen. Lekker rustig, en dichtbij huis.

Vaak zit ik op zaterdag te mijmeren over de magical Saturdays van mijn kindertijd en jeugd. Voormiddags ging ik vaak naar de bibliotheek en er was de BRT TOP 30 op de radio, wat studeren of buiten rondhangen, 's middags aten we frietjes, en vrijwel elke zaterdag reden we naar mijn grootouders in Oosthoven (Oud-Turnhout). Daar heb ik zo'n mooie herinneringen aan. Meestal kwamen mijn nichtjes en neefjes dan ook en we amuseerden ons geweldig. Mijn grootvader vulde de snoepkast altijd goed aan met spekken, Perette-chocoladerepen, wafels van Boerenbak, nougat, kauwgomballen, ... Die kauwgomballen waren verpakt in een reep van 10, en er lagen makkelijk zo'n 10 repen in de kast. We aten ze met de reep tegelijk op. Uiteindelijk hadden we 10 kauwgomballen in onze mond en onze kaken deden pijn van het kauwen. Er was altijd veel lekkers te snoepen en we waren vaak misselijk toen we 's avonds huiswaarts reden.

Ze hadden een grote lange tuin vol met fruitbomen (peren, appels, kersen, pruimen, noten, rabarber, ...) Er was altijd wel iets te plukken in de tuin. In de herfst maakten we achter in de tuin een vuurtje en we aten verse appels recht van de boom. Of we raapten noten op van de grond, met of zonder bolster errond. En 's avonds thuis maar noten kraken en pellen, tot onze vingers en nagels bijna zwart waren van het vuil en we bijna buikpijn hadden. Een droge keel kreeg je er op de duur ook van, maar dat hadden we er voor over.

Blijven slapen in Oosthoven vond ik helemaal het einde. In dat grote dubbel bed met een heel pak dekens over ons, een kopkussen waar je helemaal in wegzonk en de geluiden van de nacht, waar ik sinds die tijd gek op ben. Mijn grootouders woonden vlak tegenover de kerk en de auto's maakten een bocht zo vlak voor hun huis. Ik hield en houd zo van die geluiden van de nacht.
's Morgens bakte mijn grootvader een grote pan eieren. Daarna mochten wij naar het kruidenierswinkeltje voor soep, appelmoes of ingrediënten om pudding of rijstpap te maken. Het was altijd eten bij mijn grootouders, hoor. Het was een heerlijke tijd. Het was mijn tweede thuis en ik voelde me er geweldig goed.

Er gaat geen dag voorbij of ik denk aan de tijd van toen, daar in Oosthoven. Die heerlijke zaterdagen, zo vrij en zorgeloos. De herinneringen eraan geven me zo'n warm gelukzalig gevoel van binnen. In my memory for always and evermore ... Sweet memories colour my life ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten