Lokeraar Andries Roets publiceerde in navolging van het Pukkelpopdrama een tekst op de netwerksite Facebook. Daarin beschrijft hij de impact van het gebeuren op het Hasseltse festival, waar hij zelf bij was. ‘Door de tekst te schrijven heb ik de bedoeling om mezelf en mijn vrienden waarmee ik op Pukkelpop was troost te bieden’, vertelt Roets. In de brief richt hij zich tot Chokri Mahassine, de organisator van het festival die de laatste dagen erg onder vuur kwam te liggen. Roets probeert Mahassine een hart onder de riem te steken.
De tekst van Andries Roets aan Chokri:
'Beste Chokri,
Het is pas sinds enkele jaren dat Pukkelpop keer op keer uitverkocht geraakt, niet zonder reden. Ook dit jaar slaagde je er samen met je collega’s in om een schitterend muzikaal programma samen te stellen. Rapper Eminem zou voor de eerste keer in tien jaar nog eens in België spelen, Foo Fighters geldt als één van ’s werelds meest gegeerde bands en speelde enkele maanden geleden nog de hele Pinkpopweide plat. Het was nostalgisch uitkijken naar The Offspring en watertandend vooruitblikken naar een zaterdagprogramma boordevol feestmuziek van de beste dj’s. Maar wat een feest had moeten worden, werd al na enkele uren genadeloos weggeblazen door de ons ongunstig gezinde weergoden.
Het hele gebeuren heeft een enorme impact gehad op alle aanwezigen. De dood van collega-festivalgangers heeft iedereen diep geraakt, het nieuws van zoveel tientallen gewonden deed ons nadenken over ons eigen lot. Maar nog vooraleer echt duidelijk werd hoezeer de festivalweide was getroffen, werd jij bedolven onder de scherpe vragen van journalisten die je organisatie wilden hekelen. Het viel me daarbij op dat deze mensen het steeds weer over “onweer” of “storm” hadden, wat mijn inziens nog niet eens in de buurt kwam van wat er zich boven onze hoofden en langsheen onze lenden heeft afgespeeld. Bij een onweer denk ik spontaan aan bliksem en gedonder, bij storm aan felle rukwinden, maar bij Pukkelpop 2011 denk ik aan een orkaan, een superwindhoos die als een tornado over de camping en het festival raasde. Een onweer of storm is klein bier vergeleken met de allesverwoestende trechter die tenten deed openbarsten en mensen de dood in de ogen liet kijken.
Het mag een wonder heten dat er slechts vijf doden vielen, al is elk slachtoffer er uiteraard één te veel. We kunnen ons niet inbeelden welke emoties familieleden en vrienden van slachtoffers moeten doorstaan. Ouders die hun kind woensdag of donderdagochtend nog nariepen “niet te veel drinken!”, zouden er alles voor over hebben om het nu met een zondagse kater aan tafel te zien zitten. Helaas zitten ze zelf met de kater, één die levenslang zal blijven aanslepen.
In zekere zin en ietwat overdreven, kunnen we stellen dat er geen tientallen, maar tienduizenden gewonden zijn gevallen op Pukkelpop. De gruwelijke taferelen zijn op ieders netvlies gebrand en nooit zullen we nog een festivalweide kunnen betreden zonder te denken aan de dramatische gebeurtenissen van 18 augustus 2011. In ieder van ons is een deeltje festivalplezier gestorven. Het was een moedige, maar vooral de enige juiste beslissing om het festival niet meer te laten doorgaan.
En laat ons nu allen ophouden met zeuren over het gebrek aan communicatie. Toen de orkaan nog volop raasde, kregen we sms’jes van vrienden die onder het podium van de Club-tent aan het schuilen waren: “Hier vallen zeker doden”. Ze konden vanonder het podium niet eens goed zien wat er zich buiten afspeelde, maar wisten genoeg. Op dat moment heb je geen communicatie nodig. Een beetje gezond verstand deed ons al snel inzien dat we gewoon ons boeltje bijeen moesten rapen en zo snel mogelijk vertrekken. Dat is dan ook wat we gedaan hebben. Dat er oorspronkelijk gezegd werd dat het festival daags nadien hervat zou worden, was een slimme zet. De massale uitstroom van paniekerige jongeren werd zo vermeden, waardoor de hulpdiensten af en aan konden blijven rijden zonder daarbij te veel gehinderd te worden. Er ontstonden als het ware verschillende stromen van vertrekkende jongeren. Wij behoorden tot de groep van eerste vertrekkers, anderen wachtten tot de volgende ochtend om te vertrekken en nog anderen bleven nog wat langer ter plaatse, mede door het mooie weer daags nadien. Laat deze drie stromen samen vertrekken richting station en auto's, en een nieuwe ramp ontstaat op de Kempense Steenweg. We zien niet in hoe de hulpdiensten anders zo snel ter plaatse hadden kunnen zijn en hoe snel ze weer zouden kunnen vertrekken hebben. Er hadden dus wel degelijk méér doden kunnen vallen.
Beste Chokri, voor ons hoef je ons (combi)ticket niet terug te betalen. Integendeel, gebruik ons geld, en dat van iedereen die akkoord is, om volgend jaar een Pukkelpop zonder weerga te organiseren, met ruimte voor herdenking van de slachtoffers van dit jaar. Betaal je alsjeblieft niet blauw aan deze overmacht die jij als organisator nooit in de hand kon hebben. En laat ons als enige toegift eventueel toe onze bonnetjes van dit jaar ook volgend jaar te gebruiken. Maar laat Pukkelpop schitteren, volgend jaar meer dan ooit. Het is het mooiste festival in België en het beste in de wereld. We zijn er zeker van dat er zelfs bij de zwaarst getroffenen mensen zijn die er ook zo over denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten