dinsdag 30 november 2010

Komen eten ! / Dinner's ready !

© Ingrid Poppeliers

© Ingrid Poppeliers

Wat is dat toch met al die kookprogramma's op TV tegenwoordig?  BV's die bij je thuis komen koken met wat ze vinden in je ijskast.  Hobbykoks die elkaar uitnodigen voor een diner bij hen thuis.  En er zijn nog vele andere formats.  Dan heb je nog de bekende koks zoals Jamie Oliver, die nonchalant allerlei lekkers op tafel tevoorschijn toveren.

Ja, toverij lijkt het soms wel.  Heel af en toe kijk ik met mijn moeder eens mee en dan lachen we ons vooral een kriek met de commentaren die de proevers geven achter de rug van de dienstdoende kok.  Maar zelf heb ik niet echt iets met koken.  Ik kan de gewone dingen klaarmaken, maar daarmee is dan ook alles gezegd.  Een passie is het helemaal niet.  Ik kook eerder uit pure noodzaak.  Verse soep maken en een cake bakken, daar heb ik nog wel deugd van.  De heerlijke geur van gebakken ajuintjes en gestoofde groentjes, mmmm.  Ik ben gek op verse groentensoep!  En de zoete, lekkere geur die zich door de keuken verspreidt als er een cake in de oven zit.  Om helemaal van weg te smelten.

Nee, koken is niet mijn ding.  Elke avond droom ik ervan dat iemand mij roept om te 'komen eten !'.  Net zoals vroeger, toen ik gewoon kon aanschuiven aan tafel en genieten van mijn moeders geweldige kookkunsten.  Hier bij ons thuis ben ik altijd blij als het avondeten erop zit.  Dan begint mijn avond.  Erg, hé.
Misschien zou het anders zijn als ik een mooie, ruime, goed verlichte en praktische keuken had.  Maar misschien ook niet.  Mijn passie ligt meer in creatief zijn met woord en beeld.  Ieder zijn meug, niet waar ?

___

What's with all the cooking programs on TV ?  In Belgium there is an overload of cooking formats on TV these days.  And you also have famous cooks like Jamie Oliver who magically cook delicious dishes, as if there is nothing to it.

To me it often seems like magic.  Every now and then I watch a cooking program together with my mother.  We always have a good laugh when we hear the invitees' criticism behind the cook's back.  Personally, I don't love cooking so much. I can cook everyday dishes, but that's as far as it goes.  It's not at all a passion of mine, like it seems to be the case for so many people these days. The only thing I enjoy making is soup and cake.  I love the smell of baked onions and vegetables, and I'm very fond of soup.  I could live on soup and fruit alone.  I also adore the delicious sweet smell that fills the kitchen when a cake is in the oven.  Lovely !!!

No, cooking is no hobby of mine.  I'm always glad when I can go to my mother's and taste the wonderful dishes she makes.  My mother's a fantastic cook.  In my house I'm always relieved when dinner's over.  Then I can finally relax and enjoy the rest of the evening.  It might be different if I had a larger and more beautiful kitchen, but then again it might not be.  My passion is being creative with words and pictures.  That's what I do best.  I'd gladly leave the cooking to someone else.  I'd be happy to come and taste it, though ;-)

zondag 28 november 2010

Antonio Vivaldi - 'Largo' (Winter): wondermooi en ontroerend / wonderful and touching

http://www.youtube.com/watch?v=0gtPwoptKKw


Winterlandschap Aartselaar
© Ingrid Poppeliers


Wie kent 'De vier seizoenen' van Vivaldi niet ?  Heel bekend is de 'Lente'.  Maar de andere seizoenen zijn ook heel mooi.  Het allermooist vind ik 'Largo', een stukje wondermooie vioolmuziek uit de 'Winter'.  Het ontroert me altijd.  We hebben het ook laten spelen in de afscheidsviering van mijn vader.  Ik wist dat dat een moeilijk moment ging worden voor mij, maar ik wilde het absoluut.  Ik vind het zowat het ontroerendste stukje klassieke muziek dat er bestaat.  Het is vrij kort, maar onbeschrijflijk mooi.
______

Who doesn't know Vivaldi's 'Four Seasons' ?  'Spring' is probably the most famous, but the other seasons are also beautiful.  But thé most beautiful piece for me is 'Largo', a part of 'Winter'. It always moves me to tears.  We've used it in the funeral ceremony of my father.  I knew that was going to be a difficult moment for me, but I absolutely wanted it to be played.  To me it's one of the most wonderful pieces of classical music that I know.

zaterdag 27 november 2010

More English Tongue Twisters - it's fun !


Good LUCK and have FUN !

Can you can a can as a canner can can a can ?

Sunshine city, sunshine city, sunshine city.

Flies fly but a fly flies.


No need to light a night light on a light night like tonight.

One-one was a race horse,
Two-two was one too.
One-one won one race.
Two-two won one too.

Seven slick slimey snakes slowly sliding southward.

The great Greek grape growers grow great Greek grapes.

I wish to wash my Irish wristwatch.

Eddie edited it.

If you can't can any candy can,
how many candy cans can a candy canner can
if he can can candy cans ?

Two tiny tigers take two taxis to town.

If you're keen on stunning kites and cunning stunts,
buy a cunning stunning stunt kite.

Excited executioner exercising his excising powers excessively.

She said she should sit.

The sixth sick sheik's sixth sheep's  sick.

The big black bug bit the big black bear,
but the big black bear bit the big black bug back !

I would if I could !  But I can't, so I won't.

If you notice this notice,
you will notice that this notice is not worth noticing.

The owner of the inside inn was inside his inside inn 
with his inside outside his inside inn.

Swatch watch.

Silly sheep weep and sleep.


Which wristwatch is a Swiss wristwatch ?

I shot the city sheriff.
I shot the city sheriff
I shot the city sheriff.

Busy buzzing bumble bees.


Suzie, Suzie, working in a shoeshine shop.
All day long she sits and shines,
all day long she shines and sits,
and sits and shines, and shines and sits,
Suzie, Suzie, working in a shoeshine shop.

Preshrunk silk shirts.

Each Easter Eddie eats eighty Easter eggs.


She sells sea shells on the sea shore;
The shells that she sells are sea shells I'm sure.
So, if she sells sea shells on the sea shore,
I'm sure that the shells are sea shore shells.

She had shoulder surgery.

How many cans can a canner can if a canner can can cans ? A canner can can as many cans as a canner can if a canner can can cans.

vrijdag 26 november 2010

Etalages bewonderen / Window shopping


Ieper (Belgium)
© Ingrid Poppeliers




Ieper (Belgium)
© Ingrid Poppeliers



Ieper (Belgium)
© Ingrid Poppeliers


 
Ieper (Belgium)
© Ingrid Poppeliers




Ieper (Belgium)
© Ingrid Poppeliers

Wie heeft er oog voor kunstwerkjes van etalages en maakt er ook eens een fotootje van ?  Als ik in een
stad(je) of dorp kom en ik zie een mooi ingerichte etalage, dan kan ik er niet aan voorbij.  Ik maak er een foto van, als ik mijn fototoestel bij me heb natuurlijk.

Voor mij geen reis of stadsbezoek met enkel maar foto's van gebouwen en vergezichten.  Details zeggen vaak veel meer.  Daarin onderscheidt de hobby-fotograaf zich wellicht van de gewone gelegenheidsfotograaf.  De eerste heeft er oog voor en kan er echt tijd insteken.  De tweede wil gewoon wat mooie foto's als herinnering aan een reis of stadsbezoekje.   Ieder is daar volledig vrij in natuurlijk. 

Fotograferen moet leuk blijven, vind ik.  Ik denk dat dat geldt voor zowel de amateur- als de professionele fotograaf.  Want als het een verplichting wordt en het niet echt je passie is, dan is de lol eraf.  Dan kan je het altijd nog overlaten aan anderen.

Als ik op reis ga of een stadje bezoek, dan moeten mijn foto's achteraf het verhaal opnieuw vertellen.  Daarom ook vind ik chronologie in mijn afgedrukte foto's heel belangrijk.  Ik kan er niet tegen dat ze door elkaar zitten ;-)

Hieronder vind je nog wat tips voor leuke detailfoto's en close ups die de sfeer van de reis of uitstapje prima weergeven :

uithangborden, straatnaamborden, gemeente- en stadsnaamborden, plannetjes, ... maar ook mooi versierde gerechten die je voorgeschoteld krijgt.  Dat kan ook een simpele wafel of ijscoupe zijn.  En neem ook wat fotootjes van je hotelkamer en het interieur van het hotel.  Heel leuk om later nog eens te bekijken.  Het maakt je fotoreportage af.


Heerlijk ontbijt / Lovely breakfast
© Ingrid Poppeliers

    
  
 

Lunch
© Ingrid Poppeliers


  
Brusselse wafel / Brussels waffle
© Ingrid Poppeliers

 

Mooie momenten in het leven / Beautiful moments in life


Park Solhof - Aartselaar
© Ingrid Poppeliers


 Maak voldoende tijd voor de mooie dingen des levens.
Bovenstaande slideshow neemt je mee langs adembenemend mooie natuurbeelden op de tonen van de wondermooie pianomuziek 'Eternal Love Affair' van Ernesto Cortazar.
Hiervan kom je beslist even tot rust.  Geniet ervan. 
_________

Take the time to enjoy the beautiful moments in life.
The slideshow above shows you  breath-taking pictures of nature.  The pianomusic 'Eternal Love Affair' performed by Ernesto Cortazar is wonderfully accompanying the stunning scenery pictures.  This will surely take the pressure off for a while.  Enjoy it.

zaterdag 20 november 2010

Universele dag van de Rechten van het Kind / Universal Children's Day


20 november 1959 :
de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties erkent de
'Verklaring inzake de Rechten van het Kind'

20 november 1989 :
Het 'Verdrag van de Rechten van het Kind'
werd ondertekend en is sindsdien bekrachtigd door 191 staten.

______________________________________________

November 20, 1959 :
United Nations General Assembly adopts the
'Declaration of the Rights of the Child'

November 20, 1989 :
The 'Convention on the Rights of the Child'
was signed, and it has since been ratified by 191 states.

Iedereen heeft rechten, kinderen dus ook. 
Elk kind heeft het recht om gezond eten te krijgen,
zonder er eerst voor te moeten betalen of werken.
Het heeft het recht om verzorgd te worden,
als het ziek is, of gewond.
Het heeft recht op bescherming
tegen alles wat gevaarlijk en slecht is.
Een kind heeft ook het recht
om te zeggen wat het denkt
en om met andere kinderen
samen te komen en te spelen.

Everybody has got rights, so do children.
Every child has got a right to healthy food,
without having to pay or work for it first.
It has got a right to receive medical care,
when it is ill or wounded.
It has got a right to receive protection,
against all that is dangerous and evil.
Every child has got a right to speak its mind
and to gather and play with other children.

(free translation)

Bronnen / Sources : scheurkalender 'De Druivelaar', wikipedia

vrijdag 19 november 2010

Belgisch rechtssysteem laat pestslachtoffer in de kou staan !!! / Belgian legal system fails and victim left out in the cold !!!

Deze week doken schokkende beelden op van een werknemer die gruwelijke pesterijen tot zelfs folteringen moest ondergaan op zijn werk.  Hij werd met plakband vastgebonden op een pallet, vernederd, uitgelachen en getreiterd door enkele pesters terwijl andere 'collega's' erop stonden toe te kijken en er zelfs mee lachten.  Niemand greep in.  Ik werd misselijk toen ik de videobeelden zag. 
10 jaar lang heeft deze arme man gruwelijke pesterijen en folteringen doorstaan.  Hoe heeft hij deze gesel zo lang kunnen volhouden ? De directie was op de hoogte gebracht, maar minimaliseerde het blijkbaar.  De man zit al 3 jaar thuis met post-traumatisch-stress-syndroom.  Dit syndroom is typisch voor soldaten die terugkeren van het front of folterpraktijken hebben ondergaan.

Eindelijk komt dit nu allemaal aan het licht.  De 3 pesters werden ontslagen door de firma.  Ze hadden het lef om naar de rechtbank te stappen om het bedrijf aan te klagen voor 'onterecht ontslag' (!!!).  In eerste instantie verloren ze de zaak, maar één van hen ging in beroep en kreeg daar gelijk.  Als vakbondsman was hij immers beschermd en kon hij niet ontslagen worden.  De rechtbank oordeelde dat er geen dwingende reden was (!!!) Nu moet het bedrijf hem 250.000 euro ontslagvergoeding uitbetalen !!!!!!  De andere 2 pesters zijn ook in beroep gegaan en hebben ook een royale ontslagvergoeding gekregen !!! 

Dat is nu weer typisch het Belgisch rechtssysteem !  Het is echt een schande.  In wat voor land leven wij in feite als mensen die beschermd zijn door de vakbond rustig collega's kunnen pesten en vernederen tot folteren toe ?  De daders gaan weer vrijuit en het slachtoffer blijft weer in de kou staan. Zoals zo vaak.  Alweer een serieuze miskleun voor het rechtssysteem.  Proficiat !  Ik word er misselijk van.

----

This week a truely shocking video made it to the news.  It showed an employee being taped on a palette by his colleagues during the nightshift and one of the bullies was recording it on video.  Other colleagues just stood by and did nothing.  They just laughed and thought it was funny.  The poor man was humiliated,  bullied and severely tortured for a period of 10 years !!!  The management knew, but minimized it and did nothing.  The man has been on sick leave for the past 3 years.  He suffers from post traumatic stress syndrome, a syndrome that is typical for war veterans and victims of violence and torture.

Finally all this gets the news and we are all shocked to see and hear what this poor man had to go through all these years.  Personally, I felt like throwing up when watching this video.  The company fired the 3 men, but they went to court for getting fired for no serious reason !  At the first court they lost, but they appealed and won their case.  The bullies were members of a trade union and therefore were protected.  Moreover, the company has to pay a serious amount of money to the bullies.  One even gets 250,000 Euro as a damage claim !!!

The Belgian legal system has failed again !!!  Shame on them !  What country are we living in when members of a trade union think they can bully and torture people without being punished for it ?  Who trusts our legal system any longer ?  It's not working.  Is this what they call 'justice' ???  The offenders walk away and get rewarded and the victim looses again ?  Congratulations to our legal system and the court.  Things like this make me sick.

woensdag 17 november 2010

Soms zou ik kunnen huilen om zoveel dingen / Sometimes I feel like crying over so many things ...


Nieuwpoort (Belgische kust / Belgian coast)
© Ingrid Poppeliers


Soms zou ik kunnen huilen.  Om dingen die gebeuren.  Om dingen die gebeurd zijn.  Om het verlies van degenen die we zo liefhadden.  Om zoveel onrecht en ellende dichtbij en ver weg, overal in de wereld.  Om kinderen die sterven door honger, ziekte of geweld.
Het leven is niet altijd makkelijk voor hoogsensitieve mensen.  Wij voelen alles haarfijn aan.  Onze zintuigen zijn superscherp afgesteld en filteren weinig.  Beelden, geluiden, geuren, mooie teksten, ontroerende muziek.  Het is vaak een hele opgave om in zoveel detail te leven.  Hoogsensitief zijn, is soms een vloek, soms een zegen.  Maar het kost alleszins veel energie.

Zo kan ik bv niet onverschillig blijven bij het zien van zoveel onrecht en onrechtvaardigheid.  Ik kan  mijn ogen niet sluiten en me afzijdig houden.  Ik stel me constant vragen over hoe de maatschappij en de wereld  nog zullen evolueren.  Welke toekomst krijgen onze kinderen in een wereld waarin we overladen worden door altijd maar meer en zogezegd beter ?  Wat met het milieu en de natuur ?  Wat met het alsmaar duurder wordende leven ?  Is er nog een weg terug ?

Ik erger me vaak aan statistieken.  Zelf heb ik nooit het vak 'statistiek' gehad op school (schijnt een buisvak te zijn).  Nu ja, ik vind gemiddeldes en veralgemeningen altijd misleidend.  Je telt toch ook geen appels op bij  citroenen en neemt daar het gemiddelde van ?

Soms heb ik er maar één woord voor.  Domme, domme statistieken.  Er worden dan berichten de wereld ingestuurd, die kant noch wal raken. 'Dé Belg heeft de crisis goed overleefd.  Hij kan weer meer sparen en gaat weer meer op reis.' 

Dat steekt veel mensen een dolk in het hart. Want meer en meer gezinnen kunnen de eindjes hoe langer hoe moeilijker aan elkaar knopen.  Zo'n 16% van de Vlaamse kinderen leeft in een gezin met een inkomen onder de armoedegrens (!!)  Zelfs de banken met hun slogans 'we hebben het voor u' zijn blijkbaar van plan om vanaf 1/12/2010 je bankrekening te blokkeren als je meer dan een maand in het rood staat.  Enerzijds is het goed dat mensen zo beschermd worden tegen een te zware schuldenlast.  Anderzijds geloof ik niet dat banken altruïstisch zijn. Getuige daarvan de dossierkosten e.a. kosten die ons jaarlijks aangerekend worden zonder dat daarvoor enige objectieve reden bestaat.  Kinderbijslagfondsen hebben veel meer administratief werk en vaak veel complexere dossiers, en hiervoor worden nauwelijks of geen kosten aangerekend.

De prijzen van de brandpolissen gaan weer stijgen na de wateroverlast van het voorbije weekend.  Autoverzekeringen, taxen, de prijzen van consumptiegoederen stijgen gestaag maar zeker.  Hoe moet de gewone man in de straat nog overeind blijven op de duur ?

Verder slaan de reclameboodschappen ons om de oren met Christmas Shopping hier en ginder.  Een enorm aanbod van kerstversieringen, cadeautjes en hebbedingetjes.  Laten we ons bewust zijn van de overdaad en weelde en dat dat niet voor iedereen zo is.  Onze westerse cultuur is er één van wegwerpconsumptie en verspilling.  We hoeven echt niet altijd de laatste nieuwe gadget te hebben, toch ?  Laten we het goede voorbeeld geven aan onze kinderen.  Ze moeten beseffen dat het niet 'normaal' is dat je een laptop en een TV op je kamer hebt, de laatste nieuwe GSM, een Wii, Nintendo en wat weet ik nog meer.

Het kan best wat soberder allemaal.  Back to basics.  Geniet van de lucht en de zon, bossen en wouden, velden en weilanden, rivieren, zeeën en oceanen.  Onze blauwe planeet is zo mooi in al zijn pure eenvoud.

Laat ons zuiniger omspringen met de aarde en milieubewust leven.  De aarde moet nog vele eeuwen mee.  Voor onze kinderen en de kinderen van de toekomst.


Let's not completely destroy our planet and protect our environment as much as possible. For the sake of our children and the children of the future.

Als je de kans hebt, moet je zeker eens de BBC DVD-reeks 'Planet Earth' bekijken.  Adembenemend mooi.

If at all possible, you should really watch the BBC DVD-series 'Planet Earth'.  Absolutely awesome.

donderdag 11 november 2010

Wapenstilstand - Einde van WO I Armistice Day - End of World War I

 The Last Post - Ieper (Belgium) / In Flanders Fields the poppies blow

© Ingrid Poppeliers

Vandaag is het Wapenstilstand. Precies 92 jaar geleden - op 11 november 1918 om 5u 's morgens - werd de Wapenstilstand ondertekend.  Om 11u zou Wereldoorlog I eindigen met een cease-fire.  Helaas zonden sommige officieren hun manschappen toch nog de strijd in en vielen er in die laatste 6 uren nog meer dan 10.000 gewonden en gesneuvelden.  Op sommige plaatsen werd tot op de laatste minuut gevochten en dit puur uit eerzucht van sommige officieren en bevelhebbers.  Na 1568 dagen van vechten, bloedvergieten en slachtingen was Wereldoorlog I afgelopen.  Op 11 november 1918 om 11u werd het overal stil.  (Maar in Afrika - Congo, Rwanda, Burundi - werd nog 2 weken doorgevochten, omdat het nieuws van de Duitse capitulatie hen later bereikte.)

Ieper - de Menenpoort
© Ingrid Poppeliers




 Aan de Menenpoort in Ieper werd vandaag een herdenkingsplechtigheid gehouden in aanwezigheid van veel oorlogsveteranen, legerbevelhebbers, de ambassadeurs van Groot Brittannië, USA, Canada, Australië, Duitsland en nog vele anderen.  De aanwezige oorlogsveteranen waren uit WO II, want er zouden nog slechts 3 oorlogsveteranen van WO I in leven zijn (2 Engelsen en 1 Amerikaan, alle drie op de gezegende leeftijd van 109 jaar).


© Ingrid Poppeliers

The Last Post aan de Menenpoort in Ieper is een ritueel dat dagelijks gehouden wordt.  Elke avond om 20u wordt deze melodie geblazen door klaroenblazers van de Ieperse brandweer, en dit al 82 jaar lang - met een onderbreking van vier jaar in de eerste helft van de jaren veertig (WO II uiteraard). 

Ieper - de Menenpoort
© Ingrid Poppeliers


In Ieper loop je dagelijks veel Britten, Amerikanen, Canadezen en nog vele andere nationaliteiten tegen het lijf.  Ze bezoeken Ieper en dan vooral de Menenpoort, symbool en gedenkteken ter herdenking van de slachtoffers en ter ere van circa 55.000 vermiste soldaten.  Hun namen staan gegrift in de reusachtige witte muren en plafonds van de Menenpoort.  Tot op de dag van vandaag worden er nog steeds lichamen van gesneuvelde soldaten gevonden en geïdentificeerd.  Dan worden hun namen geschrapt op de Menenpoort.

In de Westhoek is hard gevochten in WO I.  Honderdduizenden soldaten zijn gesneuveld in Flanders Fields voor vrede en vrijheid.  Op de slagvelden waar soldatenbloed gevloeid heeft, groeiden duizenden klaprozen : 'poppies'

© Ingrid Poppeliers

© Ingrid Poppeliers




Sinds 1922 zijn de 'poppies' een wereldwijd symbool van de strijd die geleverd is op Vlaamse grond.  In Ieper kan je overal papieren klaproosjes ('poppies' dus) kopen en ook kransen van papieren klaproosjes. 
Per jaar worden er 38 miljoen papieren klaproosjes gemaakt en zo'n 100.000 kransen. 

John McCrae heeft een mooi gedicht geschreven dat wereldberoemd is: 

In Flanders Fields


 
Bron foto:
http://rueme.blogspot.com/2008/11/in-flanders-fields-poppies-blow-between.html


Eind september was ik met 2 vriendinnen op weekend in Wervik (Zuid-Westvlaanderen).  Toen bezochten we Ieper en de Menenpoort.  Ik was er 11 jaar geleden al geweest.  Het blijft nog altijd even indrukwekkend.  Tussen die 55.000 namen staat zelfs de familienaam van mijn man gegrift; een vermiste soldaat met de naam 'CRICK'.

© Ingrid Poppeliers

© Ingrid Poppeliers

 


These brave soldiers died for peace, freedom and democracy.

Let's never forget !








Interesting links:

vrijdag 5 november 2010

Fibromyalgie - onzichtbare pijn en chronische vermoeidheid / Fibromyalgia - invisible pain and chronic fatigue



Getekend door fibromyalgie

'Ik heet Fibromyalgie en ik ben een onzichtbare ziekte. Ik ben nou bij jou voor je leven. Anderen om je heen zien mij niet, maar je lichaam voelt mij wel. Ik kan je aanvallen wanneer en op wat voor manier ik wil. Ik kan voor erge pijn zorgen en als ik in een goede bui ben kan ik er voor zorgen dat je overal pijn hebt. Weet je nog dat jij met je energie van alles deed en veel plezier had? Ik nam die energie van je weg en gaf je de vermoeidheid. Je probeert nu ook plezier te hebben, maar ik haal je uit je slaap en geef je er hoofdpijn voor terug.

Ik kan er voor zorgen dat je trilt vanbinnen en dat je het koud of warm hebt terwijl iedereen zich gewoon normaal voelt. O ja, en ik kan je ook angstig en depressief maken. Je hebt er niet om gevraagd maar ik heb je om verschillende redenen uitgekozen. Dat virus wat je ooit had en nooit van hersteld bent, of dat auto ongeluk, of misschien waren het wel de jaren van verwaarlozing na een trauma. Maar goed, ik ben hier en ik blijf bij jou!

Ik hoor dat je naar een dokter bent gegaan om van me af te komen, ha ik rol over de grond van het lachen, probeer het maar. Je zal naar heel veel dokters moeten gaan wil je uiteindelijk een keer van me af komen. Je zal worden volgestopt met pillen, slaappillen, energiepillen, je zal massages krijgen en je zal als angstig en depressief versleten worden. Er zal je verteld worden dat als je pillen netjes neemt en je oefeningen goed doet dat ik dan weg ga. Maar het ergste is nog, je zal niet serieus genomen worden wanneer je tegen de dokter schreeuwt dat je geen normaal leven meer hebt.

Je familie, vrienden en collega’s zullen allemaal naar je luisteren tot ze het beu zijn om te horen hoe ik je laat lijden. En dat ik een rotziekte ben. Sommigen zullen zeggen “oh, je hebt gewoon een rotdag “, of ze zeggen “je kunt niet alles meer doen wat je 10 jaar geleden kon” en niet horen dat jij zegt, ‘tien dagen geleden”. Sommigen zullen achter je rug om gaan praten, terwijl jij langzaam aan het gevoel krijgt dat je je zelfrespect aan het verliezen bent en blijft proberen dat ze je begrijpen, vooral wanneer je in gesprek bent met een “normaal “persoon, en je niet meer weet wat je ook alweer wilde zeggen.

Ten einde mijn verhaal,( ik had gehoopt dat dit geheim kon blijven, maar je zal er zelf al wel achter zijn) De enige plaats waar je steun en begrip krijgt om met mij om te kunnen gaan is met mensen die ook fibromyalgie hebben. Accepteer de minderheid die mij leuk vinden en die wel steun hebben aan andere mensen.'


Dit artikel verwoordt hoe wij - mensen met fibromyalgie (FM) - ons vaak voelen.

Bron:
http://www.fibromyalgie.heetmijnwebsite.nl/homepage/show/pagina.php?paginaid=77159)


Fibromyalgie houdt in dat:

> Dat ik lang niet alles kan wat jij kan.
> Dat ik het zeker niet net zo lang volhoud als jij.
> Ik vandaag dingen doe die ik morgen niet kan doen.
> Ik niet te lang stil kan zitten, maar ook niet staan, mijn spieren en gewrichten worden dan stijf .
> Ik niet te veel en te lang kan bewegen, dan krijg ik meestal direct spierpijn.
> Ik heb dit.
> Het gaat niet meer weg.
> Het blijft bij me.
> Het hoort voortaan bij mijn leven.
> Ik heb goede maar ook slechte dagen.
> De mensen zien niks aan me .
> Ze zeggen : Je ziet er goed uit .
> Dat doet af en toe wel pijn, hoor .
> En nu kun je niks meer, hoe kan dat ?
> Als ik een goede dag heb, doe ik de schoonmaak
> Het kan zijn dat ik daar lange tijd voor nodig heb.
> Maar ik krijg het wel voor elkaar
> Ik doe alles in gedeeltes, omdat ik het niet meer in één keer kan.
> Verdeel alles over de hele week.
> Ik ben voortdurend moe.
> Ik heb stekende, brandende spierpijnen, alsof ik altijd griep heb.
> Ik doe iets 5 minuten, stop dan even om te rusten, en ga dan weer verder, als het kan.
> En als ik een slechte dag heb, kan ik bijna niks doen.
> Ik probeer vooral dingen te doen die ik leuk vind.
> Ik kan niet meer wat ik vroeger allemaal kon.
> Als ik ergens geen zin in heb, verplicht het me dan niet .
> Ik kan niet meer zo lang uit gaan als vroeger.
> Ik vraag wel eens hulp, omdat ik bepaalde dingen niet meer kan uitvoeren .
> Oprechte dank voor wat begrip.


(bron: http://www.fibromyalgie.heetmijnwebsite.nl/homepage/show/pagina.php?paginaid=77159)
met kleine, persoonlijke aanpassingen


Interessante / interesting websites:
http://www.fibromyalgie.nl/
http://fibromyalgie.be/
http://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=362
http://www.tlichtpuntje.be/info/fibromyalgie.htm
http://www.fibroveerke.be/medfibro.php
http://www.everydayhealth.com/fibromyalgia/fibromyalgia-101.aspx

maandag 1 november 2010

Allerheiligen - Allerzielen : gedicht voor mijn vader / All Saints' Day - All Souls' Day : poem for my father



© Ingrid Poppeliers

 
© Ingrid Poppeliers

Vandaag en morgen denken we heel speciaal aan onze overleden familieleden, vrienden, kennissen, ...  Het grijze, mistige weer reflecteert zo'n beetje de droefheid en het gemis.  Het zijn moeilijke dagen, vooral voor degenen die nog recent een dierbare hebben verloren.  We bezoeken het graf of gedenkteken op het kerkhof en laten ons overspoelen door herinneringen aan degenen die we zo liefhadden.  Sommige wonden helen traag of zelfs nooit helemaal.  Aan iedereen heel veel sterkte gewenst dezer dagen.  Mogen de mooie herinneringen toch een beetje troost en warmte bieden.

Wij gaan straks eens langs het graf van mijn grootmoeder (overleden op 9 juni 2010) en langs het graf van mijn vader (overleden op 10 juni 2004).  Mijn vader hield veel van de Nederlandse taal en gedichten.  Graag wil ik onderstaand gedicht van Anton van Wilderode aan hem opdragen.


De laatste zin ontroert me erg.  Mijn vader hield zoveel van het gefluit van de nachtegaal.  In zijn afscheidsviering hebben we een fluitende nachtegaal laten horen.  Dat was zijn grote wens.


'Spreken met vader'

Vader, wij hebben u begraven en de grond erkend
zacht om te slapen, zacht om te vergeten:
zand dat vervloeit en water, ongeweten,
herinnering en droefheid voormaals onbekend.

Gij zult niet eenzaam zijn, maar slapen, slapen
met sterren 's avonds een onblusbaar vuur
en, rond uw eiland, het traagstromend water.
De bomen wuiven tijdeloos en ieder uur.

Gij zult niet eenzaam zijn. De bloemen en de kruiden
werden maar even in hun bloei gestuit
en elke lente loopt de wingerd uit
wanneer de jonge wind keert van het zuiden.

Gij zult niet eenzaam zijn: de nachtegaal zal fluiten.

Anton van Wilderode