Een moment van stilte en respect

Weet je waar ik me zo aan erger ? Dat er zoveel onzin de wereld wordt ingestuurd en dat er zoveel onzinnige dingen gebeuren in de wereld, in België, in onze directe omgeving, ... Het is onvoorstelbaar over welke oppervlakkige dingen sommigen zich druk maken. Ze hebben oogkleppen op en zien vaak niet de dingen die echt van belang zijn. Alles voor de 'schone schijn' en 'het zicht van de mensen'. Zo kleinburgerlijk, zo oppervlakkig, zo fake. Ik kan het gewoon niet aanzien. En al zeker niet als je bedenkt dat er mensen met heel wat andere zorgen hebben af te rekenen. Mensen die precies als een magneet het ongeluk aantrekken. Nee, met rechtvaardigheid heeft het niets te maken. Daar houdt het leven geen rekening mee.

Heel speciaal denk ik hierbij aan enkele mensen uit mijn omgeving. Mensen die momenteel vechten tegen de aftakeling van hun lichaam en geest, tegen kanker en waarvan sommigen weten dat ze deze oneerlijke strijd niet gaan winnen. Deze mensen lijden pijn - fysiek en mentaal, ze kunnen steeds maar minder en worden steeds afhankelijker. De naaste familie die mee doorheen dit proces moet en alles met lede ogen en een gevoel van vreselijke onmacht moet aanzien. En de moed en strijdlust die deze zieke mensen dan nog vaak tonen, dat is bewonderenswaardig. Daar word ik stil van. Maar uiteindelijk geraakt een mens moe gestreden.

Ik wens iedereen die zwaar ziek is alle moed en sterkte toe en vooral heel veel liefdevolle zorg van familie, vrienden, ... Ook veel moed en troost voor de families die het zwaar te verduren hebben. Voor hen maakt het niet uit wat voor weer het buiten is of wie er wat wanneer gewonnen heeft. Wat gezonde mensen de normaalste zaak van de wereld vinden, is voor hen hun enige wens: LEVEN ! Al de rest wordt bijzaak.

Deze gedachte helpt om sommige dingen wat meer te relativeren. Natuurlijk kan je je eigen leven niet helemaal relativeren, want dat is ook geen leven. Maar af en toe eens uitzoomen en de dingen vanop een afstand bekijken. En elke dag toch wat tijd maken om te genieten. Om iets te doen helemaal voor jezelf. Eén van de mensen die de pijnlijke strijd aan het verliezen is, zei altijd 'ge moet profiteren van het leven'. Hij heeft gelijk, want voor je het beseft, kan het te laat zijn.

Graag even een moment van stilte en respect voor iedereen die zwaar ziek is of getroffen door een groot verlies. Mogen zij zich omringd en gesteund weten door lieve, zorgzame mensen.