zondag 23 maart 2014
woensdag 12 maart 2014
In soberheid zit veel rijkdom / Being sober makes your life richter
 |
| © Ingrid Poppeliers |
In soberheid zit veel rijkdom
(Bron: http://www.bzn.be/nl/spreuk_van_de_maand)
Het belangrijkste in 't leven is gratis.
Dat weten we allemaal. Tegelijk laten we dat besef ondersneeuwen door veel banale dingen. Wat eigenlijk onbelangrijk is, eist onze aandacht op. Rondom ons zijn er velen die weet hebben van onze niet te stillen honger. Ze komen onze begerigheid tegemoet in goed verpakte boodschappen tot je toehapt. Zeg maar: consumeert.
Leven in het rijke Westen is een voorrecht.
Als je geld hebt. Voortdurend word je belaagd met goeddoordachte reclameboodschappen, die je in alle toonaarden overtuigen dat je met dit product gelukkiger zal worden. Alsof er een uitwendige remedie bestaat voor geluk. Alsof 'meer materie' garant staat voor 'meer leven'. Zit daar niet de oorzaak van ellende in ons en rondom ons ? Want de materie is toch niet alles vervullende ? En de buitenkant is toch schijn ? Rest ons dan de leegte niet ?
En de vervreemding ?
Steeds meer mensen zijn terug op zoek naar wat hen 'vervult'. Merkwaardig daarbij is, dat men haast instinctief op zoek gaat naar nog meer prikkels. Maar zelden zoeken ze hun honger naar 'zin' in hun innerlijke wereld. Het leven aan de 'binnenkant'. Willen we opnieuw 'zin' vinden, zullen we ons dan niet moeten keren in onszelf, in onze eigen diepte ?
Door stil te staan.
Er zijn mensen die voor zichzelf doorhebben dat het niet om de buitenkant gaat. Dat een stressvol leven voor enkele euro's meer pure waanzin is. Ze willen dan ook weg uit de waan van de dag. Loskomen van de illusie van presteren, produceren en consumeren. Ze willen vooral hun leven terug en tijd kunnen maken voor de dingen die er wel toe doen. Desnoods eenvoudiger en met wat minder en gezonder ook.
Ze verlangzamen, verinnerlijken en verbinden zich op die manier met een andere dimensie van het leven. Ze krijgen terug voeling met hun binnenkant. Eerst is dat wat onwennig en weten ze niet goed wat en waarnaar toe - totdat de rijkdom van versobering zich toont met haar onvermoede gaven.
Minder materie, méér leven. Minder buitenkant, méér binnenkant. Minder vormen, méér inhoud. Minder hebben, méér zijn.
(Bron: http://www.bzn.be/nl/spreuk_van_de_maand)
Het belangrijkste in 't leven is gratis.
Dat weten we allemaal. Tegelijk laten we dat besef ondersneeuwen door veel banale dingen. Wat eigenlijk onbelangrijk is, eist onze aandacht op. Rondom ons zijn er velen die weet hebben van onze niet te stillen honger. Ze komen onze begerigheid tegemoet in goed verpakte boodschappen tot je toehapt. Zeg maar: consumeert.
Leven in het rijke Westen is een voorrecht.
Als je geld hebt. Voortdurend word je belaagd met goeddoordachte reclameboodschappen, die je in alle toonaarden overtuigen dat je met dit product gelukkiger zal worden. Alsof er een uitwendige remedie bestaat voor geluk. Alsof 'meer materie' garant staat voor 'meer leven'. Zit daar niet de oorzaak van ellende in ons en rondom ons ? Want de materie is toch niet alles vervullende ? En de buitenkant is toch schijn ? Rest ons dan de leegte niet ?
En de vervreemding ?
Steeds meer mensen zijn terug op zoek naar wat hen 'vervult'. Merkwaardig daarbij is, dat men haast instinctief op zoek gaat naar nog meer prikkels. Maar zelden zoeken ze hun honger naar 'zin' in hun innerlijke wereld. Het leven aan de 'binnenkant'. Willen we opnieuw 'zin' vinden, zullen we ons dan niet moeten keren in onszelf, in onze eigen diepte ?
Door stil te staan.
Er zijn mensen die voor zichzelf doorhebben dat het niet om de buitenkant gaat. Dat een stressvol leven voor enkele euro's meer pure waanzin is. Ze willen dan ook weg uit de waan van de dag. Loskomen van de illusie van presteren, produceren en consumeren. Ze willen vooral hun leven terug en tijd kunnen maken voor de dingen die er wel toe doen. Desnoods eenvoudiger en met wat minder en gezonder ook.
Ze verlangzamen, verinnerlijken en verbinden zich op die manier met een andere dimensie van het leven. Ze krijgen terug voeling met hun binnenkant. Eerst is dat wat onwennig en weten ze niet goed wat en waarnaar toe - totdat de rijkdom van versobering zich toont met haar onvermoede gaven.
Minder materie, méér leven. Minder buitenkant, méér binnenkant. Minder vormen, méér inhoud. Minder hebben, méér zijn.
donderdag 6 maart 2014
Winterslaap / The big Sleep
 |
Lene Kemps van Knack schreef hier een mooie column over:
Elk jaar opnieuw droom ik ervan: een winterslaap. In een balletje rollen en vegeteren. Af en toe wakker worden voor een koek of een boek, geeuwen en weer voortslapen. Ergens moet er een berenfamilie zijn die mij wil adopteren. Maar goed, hebben die dan dvd's in hun grot ?
Er zijn historische voorbeelden te vinden van volkeren die tijdens de winter hun activiteiten op een lager pitje zetten. In de Alpen beschreven boeren hun leven als 'zeven maanden winter en vijf maanden hel' en wanneer het harde werk op de velden voorbij was, trokken ze zich terug en oefenden ze in de kunst van het niets doen.
In 1900 berichtte The British Medical Journal over iets was de Russen 'lotska' noemen. Er is dan zo weinig eten in de regio Pskov (tegen de Estse grens) dat de bewoners bij de eerste sneeuwvlok rond de kachel kruipen en proberen doorheen zes maanden honger te slapen. Elke dag heeft iedereen recht op een stuk brood. Verder wordt er gesnurkt en op de kachel gelet. En na zes maanden schudt de familie zich wakker en gaan ze buiten zien 'of er al gras groeit'.
...