(artikel uit De Standaard dd 30-31 juli 2011 door Jean Ziegler, socioloog en voormalig sociaal-democratisch politicus van Zwitserland. Van 2000 tot 2008 de speciale VN-rapporteur voor het recht op voedsel)
Elke vijf seconden sterft een kind jonger dan tien jaar van de honger. Elke dag verhongeren 37.000 mensen en bijna een miljard mensen zijn permanent ernstig ondervoed. In datzelfde voedselrapport van de FAO (de Voedsel- en Landbouworganisatie van de VN0 - waar deze cijfers elk jaar in staan - is ook te lezen dat de landbouw in zijn huidige fase van ontwikkeling perfect in staat is om het dubbele van de wereldbevolking normaal te voeden.
Conclusie: er is geen objectief gebrek, er is ook geen fataliteit voor deze dagelijkse slachtpartij van de honger die in ijzige normaliteit voortgaat. Een kind dat van honger sterft, werd vermoord.
Of het nu in de Somalische vluchtelingenkampen is, in de sloppenwijken van Karachi of de slums van Dhaka, de doodsstrijd doorloopt dezelfde etappes.
Bij ondervoede kinderen zet het verval zich na enkele dagen door. Het lichaam gebruikt eerst de suiker- en dan de vetreserves op. De kinderen worden lethargisch en dan almaar magerder. Het immuunsysteem gaat achteruit.
Diarree versnelt de uitputting. Mondontstekingen en infecties aan de ademhalingswegen veroorzaken verschrikkelijke pijnen. Dan begint de roofbouw van de spieren. De kinderen kunnen niet meer overeind blijven. Hun armen bengelen krachteloos naast hun lijf. Hun gezicht wordt als dat van oude mensen. Dan volgt de dood.
De omstandigheden die leiden tot deze duizendvoudige pijnen zijn echter gevarieerd en vaak complex. ... In de savannes, vlakten of bergen van Ethiopië, Djibouti, Somalië en Noord-Kenia zijn 12 miljoen mensen direct met honger bedreigd. Al vijf jaar zijn de oogsten er ontoereikend. De bodem is zo hard als beton. Naast de droge waterputten liggen uitgedroogde runderen, geiten, ezels en kamelen. De vrouwen, kinderen of mannen die nog enige kracht hebben, zijn op weg naar de kampen die door de UNHCR, het VN-agentschap voor Vluchtelingen, zijn opgezet. Bv naar het kamp in Dadaab op Keniaans grondgebied. Daar verdringen zich al drie maanden meer dan 400.000 hongervluchtelingen. ...
Sinds juni treden dagelijks 1.500 nieuwe vluchtelingen uit de ochtendnevel. In het kamp is al lang geen plaats meer. De poort in de omheining van prikkeldraad is gesloten. Voor de poort voeren de VN-ambtenaren een selectie door. Slechts enkelingen die nog een levenskans hebben, komen er door. Het geld voor een intraveneus dieet - dat een kind als het er niet te erg aan toe is, er in twaalf dagen kan bovenop brengen - ontbreekt.
Het Wereldvoedselprogramma van de VN dat de voedselnoodhulp moet verzorgen, vroeg op 1 juli een bijzondere bijdrage van 180 miljoen euro aan de VN-lidstaten. Er werd slechts 62 miljoen euro gestort. Het normale budget van het Wereldvoedselprogramma bedroeg in 2008 zes miljard dollar. In 2011 is dat gezakt tot 2,8 miljard dollar.
Waarom ? Omdat de rijke donorlanden - in het bijzonder de EU-landen, de VS, Canada en Australië - miljarden euro en dollar moesten betalen aan hun lokale banken: om het interbancair krediet weer op gang te brengen en om de speculatiebandieten te redden (!!!!!) Voor de humanitaire noodhulp en de reguliere ontwikkelingshulp bleef en blijft er bijna geen geld over (!!!!)
Door de ineenstorting van de financiële markten hebben de hefboomfondsen en andere grootspeculanten zich op de landbouwgrondstoffenbeurzen gestort. Met termijncontracten en future drijven ze de basisvoedselprijzen naar astronomische hoogten. Een ton graan kost vandaag 270 euro op de wereldmarkt. Die prijs lag een jaar geleden op de helft. Rijst steeg met 110 procent. Maïs met 63 procent.
Wat zijn de gevolgen ? Ethiopië, noch Somalië, Djibouti of Kenia kunnen voedselvoorraden aanleggen.
...
Veel rijken, grootbankiers en ceo's van deze wereld komen samen in Salzburg. Zij zijn de veroorzakers en de meesters van de kannibalistische wereldorde.
... In Salzburg kunnen wonderen gebeuren: het ontwaken van de meesters van de wereld. De opstanding van het geweten. Maar geen angst, die wonderen zullen in Salzburg niet gebeuren.'
We kunnen helaas enkel machteloos toekijken. Maar het maakt me zo ongelooflijk kwaad. En dan te bedenken dat we hier in zo'n overvloed leven. Dat er soms voedselvoorraden worden vernietigd om de boeren en producenten nog een eerlijke prijs te geven. Waarom kunnen die overschotten niet naar de hongergebieden getransporteerd worden met vliegtuigen door het leger bv ? Dat is misschien naïef, want niets kan of mag eenvoudig zijn in deze tijd. Er zijn ook altijd zoveel belangen en organisaties mee gemoeid, om nog maar te zwijgen van corruptie.
Wij hebben het geluk in het rijke westen te leven. Maar toch mag dit ons niet koud laten. Als hier een kind sterft, vinden we dat verschrikkelijk. En dat is ook zo. Maar het is ook verschrikkelijk voor al die andere kinderen in Afrika, Azië, etc. die een pijnlijke hongerdood sterven. Voor ons is het een 'ver-van-mijn-bed'- gebeuren. Maar het is helaas dagdagelijkse pijnlijke realiteit voor miljoenen mensen. En dat besef moet er zijn bij ons. Laat ons ons niet druk maken over futiliteiten. Leer relativeren. Denk dan maar eens aan de dagelijkse strijd op leven en dood die velen moeten voeren. Dat zou geen enkel kind moeten doorstaan. Geen enkel kind zou een hongerdood mogen sterven. En toch gebeurt het ;-(((( Terwijl het anders zou kunnen.
